باشما هستم ای "حبل من الورید" من ، کاغذی خیس و مچاله ای را تصور کن ... آن منم ... خیس از اشک و عرق شرم گناه .. بی بهانه و تعارف بگویم "حبل من الورید" جآن این بار گله از آدمهایت نیست ... از خودم گله مندم .. به گذشته ام که نگاه می کنم .. حال و آینده ام را فراموش می کنم ... آنقدر محو اتفاقهایی که برایم افتاده ست می شوم ..که فکر می کنم .. تازه" مسلمان" شده ام... .. آری.. خنده دار ست .. در حد کافر بودن خودم را دور تصور کرده ام .. با اینکه می دانم تو کافر و مسلمان سرت نمی شود ... تو همه جا "حبل من الوریدی" ... اصلا تو خون ته .. گم شده ام میان اشتباهات خودم .. چرا باید قبول کنم دیگران فریبم داده اند یا دیگران گناهکاران ... نه "حبل من الورید " جان از من گناهکار تر نداری...همین طور که حال از من تنهاتر نداری...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: